GeoSakht Provides Technical Construction Materials of Iran’s Biggest Civil Project in Rail Road Transportation System

According to Mohammad Reza Ashgbousi, the founder and the chairman of the board of GeoSakht, Tehran-Qom-Isfahan High Speed Train project is a strategic plan in promoting Irans rail road transportation system. He pointed out with extensive negotiations between the company, the client and the Chinese investor of the project last year, GeoSakht has succeeded in producing and obtaining the approval of the Geomet products as a cover for the slopes overlooking the rail.
He explained: “With daily production of 3000 square meters in our factory now, we are able to meet the need of the project.

He continued that based on the investor’s remark the production speed and quality have the capacity to be offered to other high-speed train projects of the world as well.

Due to the high technical standards of the project, geomet products constructed by GeoSakht company undergo weekly quality and durability tests in technical laboratories by the third party. Consequently, it obtains the most complete production quality system in the country.

Mr. Ashgbousi has stated that grand project is expected to transfer 16 million passengers annually which is quite noticeable in Irans rail road transportation system. He added further news of the large-scale project is available at
http://geosakht.ir/

Applying Geomet Products in Tehran-Qom-Isfahan High Speed Train Project

geosakht

geosakht

geosakht

geosakht

geosakht

درزبند

[ad_1]

درزبند

مصالحی که در این بخش از آنها بحث می‌شود، صرفنظر از چند مورد استثنایی، دست‌کم دارای دو ویژگی مشترک هستند: هم‌چسبی و دیگرچسبی.

”هم‌چسبی“ قابلیت چسبندگی ذرات یک ماده به یکدیگر است و ”دیگرچسبی“ عبارتست از قابلیت چسبندگی یک ماده به ماده مورد نظر دیگر، در حالیکه آن ماده می‌تواند شکل خود را حفظ کند.

انواع

۱-چسبهای ساختمانی

ساخت و مصرف چسب از دیرباز متداول بوده است. بسیاری از چسبهای قدیمی مانند قیر و صمغهای درختان منشاء طبیعی داشتند.

یکی از نخستین اکتشافات در زمینه چسبهای جدید پی بردن به خاصیت چسبندگی نیتروسلولز بود. این ماده نخستین چسب ضدآبی است که ساخته شد. امروزه چسبهای دیگر به صورت گسترده، جانشین این ماده شده‌اند. به طور همزمان چسب دیگری از حل کردن لاستیک در بنزین به وجود آمد که هنوز هم در ساخت و تعمیر فرآورده‌های لاستیکی مصرف می‌شود.

پیشرفت صنایع پلاستیک سبب پیدایش چسبهای رزینی جدیدی شد. چسبهای رسورسینول، پلی وینیل استات، پلی‌اورتان و رزینهای اپوکسی از این جمله‌اند. امروزه بسیاری از چسبهای قدیمی مانند چسبهای حیوانی، کازئینی و قیری برای چسباندن چوب، کاغذ، چرم، لاستیک، پارچه و چسبهای ساختگی برای چسباندن فولاد، شیشه، بتن، سرامیک و پلاستیکها به کار می‌روند. در کنار این چسبها، چسبهای چند منظوره نیز به وجود آمده‌اند. انتخاب چسب بستگی به ویژگیها، ماهیت کاربرد و بهای آن دارد.

۲- درزبندها

درزبند ماده‌ای است که برای پر کردن درزهای بین دو عضو مجاور یک ساختمان به منظور آب‌بندی و هوابندی به کار می‌رود. قدیمی‌ترین ماده درزبندی قیر است که در درزگیری کشتیهای چوبی به مصرف می‌رسیده است. زاموسقه شیشه‌بری نوعی ماده درزبند است. توسعه صنایع ساختمانی به ویژه گسترش وسیع صنایع ساختمانهای پیش‌ساخته، منجر به تولید درزبندهایی برای پر کردن فاصله درزهای بین مصالح مختلف از قبیل فلزات، شیشه و مصالح بنایی گردید. درزبندهای معمول در ساختمان به شرح زیر است:

الف:ماستیکها

گروه ماستیکها شامل خمیر ساخته شده از روغن بزرک (کتان)، بتانه روغن بزرک ایزوبوتیلن، بتانه شیشه‌بری (زاموسقه)، قیر و درزبندهای پلی بوتن هستند. خمیر از گرد سنگ آهک و روغن بزرک خام ساخته می‌شود، خمیر پس از گذشت زمانی کوتاه، خشک و شکننده شده و در عمل خاصیت کشسانی خود را از دست می‌دهد. خمیر، بیشتر برای دور شیشه پنجره‌های چوبی به مصرف می‌رسد.قیر و پلی‌بوتن اکسید شدنی نیستند، بلکه پس از تبخیر حلال، خودشان را می‌گیرند و برای نقاطی مانند زیر درزپوش‌ها و محل روی هم افتادگی آنها و یا سایر نقاط گم که تشکیل پوسته بر روی آنها ضرورتی ندارد، مناسب‌اند، درزبندهای با وزن ملکولی متوسط از نوع پلی‌بوتن مدتهای زیادتری نرم باقی می‌مانند.

ب:درزبندهای یک بخشی

درزبندهای آماده مصرف بر پایه پلی‌سولفاید، سیلیکون یا اورتان معمولاً با پمپ مخصوص درزگیری به کار می‌روند. این درزبندها در گرمای عادی (اطاق) تحت اثر واکنش شیمیایی قرار می‌گیرند. این مواد عموماً سالها پس از گرفتن به صورت لاستیکی باقی می‌مانند. بعضی از آنها برای چسبندگی به قاب پنجره و شیشه، نیاز به پرایمر دارند و برخی مستقیماً به فلز یا شیشه می‌چسبند. پلی‌سولفایدها پایداری مناسبی در برابر اغلب حلالها و سوختها دارند. سیلیکونها درزبندیهای نرمی به وجود می‌آورند که در درجه حرارتهای گوناگون پایدارند. اورتانها درزبندهایی ایجاد می‌کنند که در برابر سایش و بسیاری از مواد شیمیایی مقاوم هستند.

ج:درزبندهای محلول

این درزبندها به صورت محلول بوده، هنگام گرفتن، دستخوش تغییر شیمیایی نمی‌شوند و پس از گرفتن به صورت خم شو یا نیمه سخت در می‌آیند. گرفتن آنها از طریق تبخیر حلالشان صورت می‌گیرد. بسیاری از این مواد حین خشک شدن، جمع شده و سخت می‌شوند. خواصشان به نحو وسیعی متغیر است، از ترکیباتی که نرم باقی می‌مانند و خم‌شو هستند تا آنها که سخت و شکننده می‌شوند در میان این مواد دیده می‌شود.

د:درزبندهای دو بخشی

درزبندهای دو بخشی (یا دوقلو) بر پایه سولفاید و اورتان هستند که از دو بخش ماده اصلی و تندگیر کننده تشکیل شده‌اند که بلافاصله قبل از مصرف در سر کار باید آنها را با هم مخلوط کرد. این مواد ظرف چند ساعت پس از اختلاط می‌گیرند، از این رو بلافاصله پس از اختلاط و قبل از پایان عمر کاربری باید به مصرف برسند. عمر کاربری بسته به ترکیب شیمیایی متفاوت است. در این مورد باید از دستورالعملهای کارخانه سازنده تبعیت شود. این مواد را می‌توان پس از اختلاط دو جزء بلافاصله تا ۴۰- درجه سلسیوس سرد کرده و سپس در ۳۰- درجه نگهداری نمود تا هنگام نیاز در دمای اطاق گرم شده و به مصرف برسند.

درزبندهای دو بخشی در دامنه وسیعی از سختی، تولید و عرضه می‌شوند. نرمترین درزبند برای جایی مناسب است که کمترین تنش و بیشترین جابه‌جایی اعضاء محتمل باشد. درزبندهای با نرمی متوسط برای مکانهایی که در معرض لرزش هستند، مناسب‌اند و برای مواضعی که در معرض سایش هستند، سخت‌ترین درزبندها انتخاب می‌شوند.

هـ:درزبندهای نرم (خم‌شو) پیش ساخته

درزبندهای خم‌شو پیش‌ساخته از لاستیک طبیعی یا مصنوعی، پلی‌وینیل کلراید یا سایر پلاستیکها ساخته می‌شوند. این درزبند به صورت تسمه، نوار، زهوار و سایر نیمرخها از طریق حدیده‌ای (اکستروژن)، تولید و به بازار عرضه می‌شوند. درزبندهای پیش‌ساخته ممکن است در شیشه‌بری به کار روند. این درزبندها به صورت خام و ولکانیزه وجود دارند. بعضی از انواع درزبندها را با نخ تابیده یا لاستیک مسلح می‌سازند تا هنگام نصب و بهره‌برداری، جریان خمیری آنها به حداقل برسد.

و:درزبندهای پیش ساخته ساختمانی

درزبندهای پیش‌ساخته ساختمانی از لاستیک ولکانیزه طبیعی یا مصنوعی تشکیل شده‌اند. نئوپرین رایج‌ترین مواد مصرفی در این درزبند است، زیرا به خاطر خاصیت فنری که دارد پس از برداشتن بار به حالت اول خود باز می‌گردد. برای کار در سرما باید آن را گرم کرد تا کار کردن با آن آسان گردد.

لازم به یادآوری است که برای کنترل عمق مواد درزبند، کمک به جا دادن مواد در درزها، جلوگیری از چسبیدن مواد درزبندی به قسمت پشتی درز، تحمل مواد درزبند در درزهای افقی که در معرض آمد و شد هستند و ایجاد ویژگیهای دیگر باید از موادی به نام پشت‌بند استفاده شود. این مواد علاوه بر فوایدی که ذکر شد، می‌توانند در بعضی مواقع به عنوان درزبندهای موقت به کار روند و پوشش ثانویه‌ای برای برخی درزبندها به شمار آیند.

در نصب شیشه مواد پشت‌بند نه تنها در زیر درزبندها قرار می‌گیرند، بلکه در جا دادن و تکیه دادن شیشه، به قاب پنجره کمک مؤثری به شمار می‌روند. مهمترین مواد پشت‌بند در درزبندی، عبارتند از پلی‌اتیلن، پلی‌اورتان، نئوپرین یا بوتیل به شکل میله، مواد الاستومر به شکل لوله که این پشت‌بندها در درزهای قائم به کار می‌روند. پشت‌بندهای شیشه‌بری، عبارتند از نوارهای خم‌شو، درزبندهای از نوع عمل‌آمدنی و غیر عمل‌آمدنی. مواد پشت‌بند برای درزهای افقی، عبارتند از اسفنجهای با وزن ویژه زیاد خم‌شو، تخته چوب‌پنبه‌ای، تخته فیبری آغشته به رزین و لوله‌ها یا میله‌های الاستومری

درز بند بتن

[ad_2]

افزودنی های بتن

[ad_1]

افزودني های بتن

افزودني های بتن به موادی به غير از سيمان، سنگدانه، و آب گفته می شود که به صورت پودر يا مايع، به عنوان يکي از مواد تشکيل‌دهنده بتن و براي اصلاح خواص بتن به  آن افزوده مي‌شود. به عبارت ديگر، افزودني‌ها اجزايي از بتن هستند كه براي اصلاح و بهبود خواص بتن و ملات تازه و سخت‌شده، به بتن افزوده مي‌شوند. افزودني‌هاي بتن به دو گروه مواد افزودني شيميايي و معدني تقسيم مي‌شوند.

افزودنی های بتن
افزودنی های بتن

علت استفاده از افزودنی ها، بهبود یا تغییر برخی از خواص بتن سیمان پرتلند و یا برای جبران برخی از کمبودهای موجود در بتن می باشد.

انواع افزودنی های بتن

الف – افزودنی های شیمیایی

۱- مواد افزودنی حباب زا:

در مهندسی عمران، به هر گونه ایجاد عمدی حباب‌های ریز هوا در بتن و به ماده‌ای که برای این کار به کار می‌رود افزودنی حباب هواساز گفته می‌شود. اضافه کردن مواد حباب‌ساز به بتن سبب تولید حباب‌های ریز هوا در داخل بتن و بین سنگ دانه‌ها می‌شود. این حباب‌ها باید پس از سخت شدن بتن یا ملات در آن باقی بمانند.

۲- ماده ی افزودنی تسریع کننده (تندگير كننده) :

ماده ی افزودنی است که سبب افزایش در نرخ هیدراسیون سیمان شده و در نتیجه موجب کاهش زمان گیرش و افزایش نرخ پیشرفت مقاومت و یا هر دو می گردد. تسریع کننده های بتنی سرعت سخت شدن اختلاط های سیمانی و بتن را افزایش می دهد. تسریع کننده های بتن کارکرد اصلی خود را در هوای سرد دارد.

مواد تسريع كننده به منظور تسريع در گيرش، سخت شدن و كسب مقاومت زودهنگام به كار مي‌روند. كلرور كلسيم از متداول‌ترين مواد تسريع كننده است،

۳- ماده ی افزودنی کندگیر کننده:

مواد افزودني كندگير كننده براي كاهش تأثير هواي گرم بر گيرش بتن، گاهي اوقات براي طولانی كردن زمان گيرش در كارهاي حجيم مانند سدهای بزرگ بتني يا پمپ كردن بتن در فواصل زياد يا حمل بتن آماده در مسافتهای دور به كار مي‌روند. مصرف اين مواد معمولاً موجب كاهش مقاومت اوليه بتن مي‌شود. اغلب كندگير كننده‌ها، روان كننده يا عامل كاهنده آب بتن نيز هستند. در برخي از آنها حباب هوا نيز ايجاد مي‌شود. معمول‌ترين كندگير كننده‌ها سولفات كلسيم است كه براي تنظيم زمان گيرش سيمان در موقع آسياب كردن كلينگر به آن اضافه می‌شود. شكر به مقدار حدود (۱/۰%) وزن سيمان اثر كمی در كندگير كردن دارد و هنگامی كه مقدار آن به (۲/۰%) برسد، ممكن است گيرش نهايي را تا ۷۲ ساعت نيز تأخير اندازد. پودر شير كم چربی، انواع نشاسته كلرورهای آمونيوم و آهن، اكسی كلرورها، برات و تارتارات كلسيم و بیكربناتهای قليايی گيرش سيمان را به تأخير می‌اندازند.

۴– ماده افزودنی هوا ساز:

افزودنی های گاز ساز دسته ای از افزودنی ها هستند که در مخلوط بتن تازه ، در طول فرایند هیدراتاسیون و قبل از اینکه گیرش اولیه خمیر سیمان صورت بگیرد ، حباب ها گاز تولید می کنند و به این ترتیب مقدار انبساط معینی را در بتن ، ملات یا گروت ایجاد می نمایند . این دسته از افزودنی ها را که با ایجاد و انفعالات شیمیایی با عناصر حاصل از هیدراتاسیون سیمان تولید گاز می کنند ، نباید با افزودنی های حباب ساز که صرفاً باعث پایداری خواب آب های ریز هوای موجود در بتن می شوند اشتباه گرفته شوند . یکی از مهمترین کاربردهای این افزودنی ها تولید بتن اسفنجی است این افزودنی ها برای کاهش میزان جمع شدگی گروت بهبود یکنواختی بتن ، تولید بتن متخلخل و خود تنیده استفاده شده و در پوشش های آب بند با پایه سیمانی نیز کاربرد دارد از جمله اثرات افزودنیهای گاز ساز در بتن کنترل آب انداختگی و نشسته به تن بهبود خاصیت هر کنندگی گروت و ملات و تولید بتن سبک اسفنجی می باشد .

۵- مواد افزودنی کاهنده ی آب (روان کننده ها)

مواد كاهنده آب براي كاهش مقدار آب اختلاط مورد نياز در توليد بتن با روانی معين يا افزايش رواني بتن براي مقدار معينی آب به كار مي‌روند. بسياري از مواد كاهش دهنده آب می توانند باعث تأخير در گيرش بتن شوند و برخي از آنها ممكن است تسريع كننده گيرش باشند و گروهی توليد حباب هوا نيز بنمايند. مواد كاهنده آب با مقدار سيمان و اسلامپ ثابت، باعث افزايش مقاومت بتن با كاهش در بروز خطر آب انداختن يا رو زده شدن بتن و جداشدگی اجزا و كاهش نفوذپذيری بتن مي‌گردند. مواد كاهنده آب، اغلب از اسيدهای ليگنوسولفينيك يا اسيدهای هيدروكسی كربوكسيليك و نمكهای آنها ساخته می‌شوند.

۶- افزودنی های کاهنده آب قوی (فوق روان کننده ها)

اين مواد گونه جديد از مواد افزودنی روان كننده و كاهش دهنده آب می باشند كه داراي اثر روان كنندگی بيشتری هستند، به لحاظ شيميايی مواد تغليظ شده فرم‌آلدئيد ملامين مي‌باشند كه تأثير زيادي در پخش ذرات سيمان داشته و معمولاً قدری كندگير كننده نيز هستند.

روان كننده‌های ممتاز در بتن‌ريزی مقاطع پر آرماتور، نقاط غير قابل دسترس، دال كف ها يا راه ها مصرف مي‌شوند، بدون اينكه نياز به مرتعش كردن داشته باشند. مصرف ديگر روان كننده‌هاي ممتاز در توليد بتن با كارايی عادی، ولي با مقاومت بسيار زياد به جهت كاهش قابل ملاحظه در نسبت آب به سيمان مي‌باشد. براي دستيابی به كارايی معين، ممكن است روان كننده‌های ممتاز تا (۳۵%) از ميزان آب بتن بكاهند و مقاومت ۲۴ ساعته بتن را (۵۰%) تا (۷۵%) بالا برند.

ب – افزودنی های معدنی :
پوزولان های خام یا آهکی
خاکستر بادی تولید شده از سوختن زغال سنگ بتمنس
خاکستر بادی معمولی تولید شده از سوختن زغال قهوه ای

افزودنی های بتن

[ad_2]

بتن ریزی در هوای سرد

 

[ad_1]

بتن ریزی در هوای سرد

بتن در دماهای بسیار پایین مقاومت بسیار کمی کسب می کند تا وقتی میزان اشباع بودن بتن در اثر عمل آبگیری به اندازه کافی کاهش نیافته باشد ، لازم است که بتن تازه در برابر آثار ویرانگر یخ زدگی محافظت شود
بتن در دماهای بسیار پایین مقاومت بسیار کمی کسب می کند تا وقتی میزان اشباع بودن بتن در اثر عمل آبگیری به اندازه کافی کاهش نیافته باشد ، لازم است که بتن تازه در برابر آثار ویرانگر یخ زدگی محافظت شود بتنی که حتی یک بار در سنین اولیه یخ زده باشد در مقایسه با بتنی که یخ نزده باشد در برابر شرایط جوی از مقاومت کمتری برخوردار است و نیز آب بند نخواهد بود. استعداد آسیب پذیری بتنی که در برابر یخ زدن محافظت نشده است خیلی بیشتر از بتنی است که در برابر یخ زدن محافظت گشته و در ضمن از مقاومت فشاری کمتری هم برخوردار است.

حال هرگاه اقدامات احتیاطی لازم به کار بسته شود می توان بتن ریزی را در سرتاسر ماه های زمستان با اطمینان خاطر انجام داد و با بکار بستن این تمهیدات هیچ کارگاهی تعطیل نخواهد شد.

بر اساس استاندارد بین المللی ACI۶۰۳ در کارهای بتنی هوای سرد به هوایی اطلاق می شود که بیش از سه روز متوالی شرایط زیر را داشته باشد.

• بتن ریزی در شرایط دمای بالاتر از ۵+ درجه سانتیگراد:
در این شرایط مهمترین مسئله آمادگی برای زمانی است که جبهه یخبندان محیط کارگاه را فرا می گیرد.در این حالت اگر گیرش خمیر سیمان صورت نگرفته باشد موجب یخ زدگی رطوبت داخلی بتن ، افزایش حجم آب و نهایتا انبساط حجمی بتن و ترک خوردگی آن می گردد.در زمانی که این احتمال وجود داشته باشد که چندین ساعت پس از بتن ریزی جبهه یخبندان فرا رسد باید از مواد ضد یخ که ترجیحا دارای ترکیبات زود گیر کننده هستند استفاده نمود.
استفاده از مواد زود گیر موجب تسریع در گیرش خمیر سیمان و مقاومت در برابر افزایش حجم یخ می گردد.
نباید فراموش کرد که همواره دمای بتن ریحته شده با استفاده از امکانات متفاوت گرمایشی باید در نقطه ای بالای ۵+ درجه سانتیگراد حفظ گردد تا واکنش شیمیایی سیمان و آب ادامه یابد و مقاومت لازمه حاصل گردد.

● بتن ریزی در شرایط دمای زیر ۵+ دزجه سانتیگراد:
موکدا توصیه می گردد در دمای کمتر از ۵+ درجه سانتیگراد نباید بتن ریزی کرد مگر اینکه در تمام شرایط درجه حرارت بتن همواره بالاتر از ۵+ حفظ گردد.
توجه داشته باشید که با بتن ریزی در چنین شرایطی عمل هیدراسیون بسیار کند صورت می گیرد بطوریکه پس از یخ زدن آب در صفر درجه ، این واکنش متوقف می گردد بنابراین در زمان باز کردن قالب مشاهده می کنیم که بتن به راحتی خورد می شود به علت اینکه خمیر سیمان تشکیل نشده است.

بتن ریزی در هوای سرد

باید کاملا توجه داشت که استفاده از ضد یخ تنها از یخ زدن رطوبت درونی بتن جلوگیری می کند.اگر بتن ریخته شده پس از عملیات بتن ریزی به حال خود رها شود ، رطوبت درون آن یخ نمی زند اما چون دمای آن کمتر از ۵+ درجه سانتیگراد است واکنش شیمیایی سیمان و آب بسیار کند می شود و به همین خاطر بتن ضایع می گردد و دارای مقاومت خیلی کمی خواهد شد.
پس در زمستان در هر شرایطی باید پس از بتن ریزی نیبت به عمل آوری بتن مبادرت ورزید نکته مهم دیگر اینکه چون هوای سرد نسبت به هوای گرم دارای رطوبت کمتری است بتن های ریخته شده در شرایط محیطی سرد به ، عمل آوری و مراقبت بیشتری نیازمند است.

● ویژگی های یک ضد یخ مناسب برای بتن:
ضد یخی برای بتن مناسب می باشد که علاوه بر کاهش نقطه انجماد آب اضافی داخل بتن به عنوان یک تسزیع کننده در گیرش و رشد مقاومت سنین اولیه بتن عمل نماید.حال باید توجه نمود در پروژه هایی که در زمان بهره برداری امکان خوردگی وجود دارد و یا بتن هایی که پیش تنیده هستند و یا در آنها از آلومینیوم و گالوانیزه استفاده شده است و یا بتن هایی که در تماس با آب یا خاک سولفاته هستند و یا بتن هایی که سنگدانه های آنها مستعد واکنش قلیایی هستند به هیچ وحه از ضد یخ های کلر دار استفاده نکنید. بلکه از ضد یخ هایی استفاده نمایید که بر پایه دیگر مواد (نیترات) ساخته شده باشد.

● توصیه های مهم:
حال برای اینکه بتوانیم در زمستان بتن ریزی مناسب و مطمئنی داشته باشیم بهتر است که نکات زیر را رعایت کنیم:

امید است با توجه و رعایت نکات ذکر شده هیچ گاه پروژه ای بر اثر سرما و یخ زدگی در زمستان تعطیل نگردد.

۱)میانگین دمای هوای شبانه روز کمتر از ۵+ درجه سانتیگراد باشد.(منظور از میانگین دمای هوای شبانه روز ، میانگین حداقل و حداکثر دما در طول ۲۴ ساعت می باشد.)

۲)در نیمی از ساعات شبانه روز دمای هوا از۱۰+ درجه سانتیگراد بالاتر نرود.

۳) استفاده از سیمان با مقاومت زودرس
۴) استفاده از ضد یخ مناسب
۵) سطوح قالب ها و آرماتور ها را از یخ و برف بزدایید و در صورت لزوم آنها را گرم نمایید تا حداقل دمای ۲+ درجه سانتیگراد را داشته باشد.
۶) در درجه حرارت ۵+ و بالاتر پس از استفاده از مواد ضد یخ ، بتن را کاملا با استفاده از پوشاننده های مناسب (برزنت،نایلن،…) بپوشانید و محیط را گرم نگهدارید تا در شب هنگامی که هوای گرم فرا می رسد بتن دچار ترک خوردگی نشود.
۷) در شرایط دمایی زیر ۵+ با گرم کردن سنگدانه ها ، قالبها و آب(به ترتیب) دمای بتن را در حین کار بالای ۵+ درجه نگهداشته و سپس بتن را با پوشش مناسب گرم نگهدارید.
۸) مصالح مصرفی جهت ساخت بتن را در معرض وزش باد و هوای سرد قرار ندهید.
[ad_2]

 

ملات های ترمیمی

,

 ملات های ترمیمی

[ad_1]

یک از مهمترین مشکلات تعمیر و بازسازی سازه های بتنی، عدم سازگاری ملات تعمیری و بتن می باشد. از مهمترین عوامل در انتخاب مواد تعمیری مناسب برای بتن آسیب دیده، حصول پیوستگی بین مواد تعمیری و بتن می باشد، این پیوستگی باعث می شود که عضو ترمیم شده و بتن یکپارچه شده و در قسمت ترمیم شده دارای ضعف نباشد. خواص زیر برای سازگاری بین مصالح تعمیری و بتن حائظ اهمیت می باشد

۱ – مدول الاسیسیته
۲ – جمع شدگی (افت)
۳ – خزش
۴ -ضریب حرارتی و…….

سازگاری میان بتن پایه و بتن تعمیری از نظر مدول الاستیسیته بسیار حائز اهمیت می باشد، در صورت بی توجهی به این موضوع، بعد از بارگذاری عضو تعمیر شده، به علت کرنش های متفاوتی که در ملات های تعمیری و بتن پایه به وجود می آید، یا ماده تعمیری خرد می شود ویا از عضو بتنی جدا می شود که در دو حالت یکپارچگی مورد نظر به هیچ وجه حفظ نمی گردد.

انواع مواد تعمیری
•۱ -ملات های سیمانی
• ۱٫۱ – ملات سیمانی با مواد افزودنی مانندمیکروسیلیس،الیاف و….
• ۲٫۱ -ملات سیمانی اصلاح شده با پلیمر
•۲ -رزین های پلیمری

پارامتر های مهم انتخاب مصالح تعمیری
۱ – اندازه وشکل وصله های تعمیری
۲ – وجود آرماتور در محل

۳ – تغیرات دما ورطوبت
۴ – بارهای ضربه ای،مداوم ودوره ای

ملات های تعمیری با پایه سیمانی
• ملات سیمانی به عنوان ماده تعمیری از مزایایی مانند کم هزینه بودن ومشابه بودن ظاهر ملات سیمانی وضریب حرارتی با بتن برخوردار می باشد.مواد تعمیری با پایه سیمانی به طور کلی از سیمان در تیپ های مختلف وسنگدانه های ریز تشکیل شده است.نسبت سیمان به ماسه یک به دو تا یک به سه انتخاب می شود.

ملات تعمیراتی

ملات سیمانی حاوی مواد افزودنی
میتوان برای بهبود خواص ملات مواد افزودنی )مانند روان کننده ها،پوزلان ها ،الیاف ….( بدان اضافه نمود که باعث بهبود خاصیت ملات در دو حالت شل وسفت شده می گردد.

الف:بهبود خواص ملات در حالت شل –
• -بالا رفتن کارایی بدون افزایش آب
• -کند یا تند کردن زمان گیرش اولیه
کاهش افت یا ایجاد انبساط ملات
-کاهش افت اسلامپ

ب:بهبود خواص ملات سفت شده –
کاهش نفوذ پذیری
•• -تسریع در کسب مقاومت در سنین اولیه
• -افزایش مقاومت ومدول الاسیسیته
– بهبود مقاومت بتن در مقابل ضربه

بتن و ملات تعمیری حاوی الیاف
انواع الیاف مورد استفاده در بتن یا ملات های تعمیری عبارتند از :آزبست،کتان،شیشه،پلی اتیلن،پلی پرو پیلن و………
ویژگی:
۱ – مقاومت در مقابل سایش،هوازدگی،تورق،تنش های خستگی،ضربه
۲ – کاهش ترک وجلوگیری از باز شدن ترک ها
۳ – زیاد شدن ظرفیت تغییر شکل نسبی
۴ – مقاومت کششی وبرشی زیاد

ملات سیمانی اصلاح شده با پلیمر یا لاتکس
استفاده از پلیمرها در بتن یا ملات از زمان های قدیم متداول بوده است.پلیمر های طبیعی که همان مواد آلی موجود در طبیعت می باشند در شرایط محیطی متفاوت از نظر تر کیب پایدار می مانند.متداول ترین نوع پلیمر طبیعی در بتن و ملات ، قیر طبیعی بود که به منظور آب بندی استفاده می شد .

انواع لاتکس های پلیمری:
۱ -استات پلی وینیل
۲ -بوتادین استرین
۳ – اکریلیک ها

نحوه ترکیب پلیمرها با بتن یا ملات تعمیری
پلیمرهای کاربردی در بتن به صورت ذرات ریز معلق در آب)امولسیون(تهیه می شوند که به شکل مایعی به رنگ سفید شیری بوده که به این مایع عنوان چسب یا لاتکس اطلاق می گردد.و بصورت درصدی حجمی یا وزنی بسته به طرح اختلاط به بتن اضافه می گردد

نحوه اصلاح ملات یا بتن ساخته شده با سیمان پرتلند توسط لاتکس
۱ – واکنش اولیه :این واکنش ها در ملات معمولی واصلاح شده در حین هیدراتاسیون صورت می پذیرد.در این مرحله ذرات لاتکس بر سطح ذرات سیمان در داخل بتن می چسبد.
۲ – واکنش ثانویه:بلافاصله بعد از مخلوط شدن مصالح بتن، ذرات سیمان وپلیمر به صورت یکنواخت در آب پخش شده وتشکیل شبکه فیلم پلیمری در سه مرحله توسعه می یابد.
مرحله اول:رسوب قسمتی از ذرات پلیمر روی سیمان هیدراته نشده
مرحله دوم:نفوذ ذرات پلیمر در داخل خلل وفرج مویی داخل بتن که با هیدراتاسیون وکاهش آب،ذرات پلیمر در داخل منافذ اجتماع کرده وتشکیل یک لایه ممتد بر سطح خمیر هیدراته شده را می دهد.
مرحله سوم:با کاهش بیشتر آب در هیدراتاسیون، ذرات پلیمر به یکدیگر فشرده تر شده و یک لایه فیلم تشکیل می دهد.

اثرات پلیمردربتن یاملات تعمیری
۱ -خاصیت روان کنندگی وافزایش کارایی بتن یا ملات در حالت خمیری
۲ -خاصیت عمل آوری باتوجه به نقش پلیمر جهت جلوگیری از افت آب در ملات
۳ -افزایش دوام وپایایی بتن
۴ -کاهش نفوذ پذیری
۵ – افزایش مقاومت کششی،خمشی وضربه ای

ملات اپوکسی و رزینی
از انواع سیستم های رزین ،ملات رزین اپوکسی بیشتر از همه،در تعمیر سازه های بتنی مورد استفاده قرار می گیرد.برای سطوح کوچک تعمیر که کسب مقاومت سریع نیاز است از ملات هایی با پایه رزین پلی استر و اکریلیک استفاده می شود ملات های رزینی نسبت به ملات های سیمانی از مزیت های مانند عمل آوری سریع وسرعت در رسیدن به مقاومت زیاد برخوردارند.محیط را قلیایی نمی کنند.مقاومت پیوستگی این مواد زیاد می باشد ولی به علت گران بودن برای ضخامت های تعمییری بیشتر از ۱۰ میلیمتر مقرون به صرفه نیست.

تکنیک های تعمیر
وسعت خرابی در تعیین نوع روش تعمیر نقش مهمی دارد که به طور خلاصه به دسته زیر
تقسیم بندی می شود:
۱ -تعمیر دستی)ماله کشی( یا موضعی
۲ -پاشیدن بتن
۳ -قالب بندی مجدد

ملات ترمیمی

[ad_2]